وی پیشگام در بیمه درمانی حوزویان به شرط پیشرفت در پژوهش بود، خبرگزاری «حوزه»، به مناسبت سی وششمین سالگرد ارتحال مرحوم آیت الله حاج شیخ غلامحسین عبدخدایی (ره) معروف به (تبریزی ) بخشی از خدمات اجتماعی آن فقید سعید را در گفتگو با استاد شیخ محمدهادی عبدخدایی محقق و استاد حوزه ودانشگاه به بحث نشسته است.
مرحوم آیت الله آقای حاج شیخ غلامحسین عبدخدایی (ره) معروف به تبریزی درکنار خدمات علمی وتبلیغی به کارهای اجتماعی وخدمات مردمی علاقه فراوانی داشتند ،ازاینکه به بینوائی رسیدگی کنند ویا برای بهبود بیماری خدمت نمایند ویا اینکه خانواده بی سر پرستی رایاری فرمایند لذت می بردند که یکی از خدمات بسیار ارزنده ایشان، بیمه درمانی طلاب علوم دینی بود .
این موسسه بنام بهداشت محصلین علوم دینی مشهد درسال 1391 هجری قمری یعنی قریب 46 سال پیش آغاز بکار کرد وبدینصورت ادامه بکار داد .
دررابطه با تاسیس چنین موسسه ای ابتدا با مرحوم دکتر نوراللهیان که یکی از پزشکان متدین وفاضل مشهد بود وهمچنین برخی از علماء مشهد مشورت بعمل آمد وسپس اقدام انجام گرفت ودراثر آن بسیاری از طلاب ومحصلین علوم دینی از نظر دارو ودرمان تحت پوشش قرار گرفتند ،برای هرخانواده ای بنام سر پرست خانواده ،همسر وفرزندانش صادر می گشت ،با داشتن این دفترچه ،بیمه شده به پزشکانی که مورد قرار دادبودند مراجعه می نمود وپس از دریافت نسخه به داروخانه طرقرار داد می رفت ،یک چهارم هزینه دارو رابیمار می پرداخت وسه چهارم آن از طرف مرحوم آیت الله حاج شیخ غلامحسین عبدخدایی (ره) پرداخت می شد .
تعدادی از پزشکان طرف قرارداد پزشک عمومی بودند وتعدادی از آنها متخصص،متخصصین عبارت بودند از آقای دکتر محمدتقی صراف (متخصص اطفال )دکتر میر صالحی (متخصص گوش وحلق وبینی )دکترسعید هدایتی (متخصص چشم )دکتر معین درباری (متخصص داخلی )وخانم دکتر نیّره سالاری (متخصص زنان )پزشکان عمومی هم عبارت بودند از آقایان دکتر نوراللهیان ،دکتر نصیریان ،دکتر بازرگانی ودکتر گلچیان وچند نفردیگر 000
مراجعه به پزشک برای بیمه شده رایگان بود، ولی حق ویزیت ایشان برای برخی از سوی مرحوم آیت الله تبریزی (ره)تامین می گردیدو ولی برخی دیگر از دریافت حق ویزیت امتناع می ورزیدند وقربة الی الله انجام می دادند حتی مراجعه بیمار به برخی مانند آقای دکتر صراف که پزشک اطفال بود بسیار بود
هر وقتی به ایشان برای تصفیه حساب مراجعه می کردم که حق ویزیتهای فراوان ایشان را بپردازم از دریافت آن امتناع می نمودند وبا اخلاقی خوش وبا لهجه شیرین یزدی فرمودند :یک جائی حساب می شود .
انتخاب طلابی که به آنها دفترچه بهداشتی تقدیم می شد زیر نظر شورائی مرکب از چند نفر از فضلای آنروز انجام می گرفت ،افرادی انتخاب می شدند که از طرفی اشتغال به تحصیل بصورت جدی داشته وازسوئی هم متدین ودارای نیاز بودند، البته به برخی از فضلا هم پیشنهاد تقدیم دفتر بهداشتی می شد واز
برخی هم درخواست می شد که افراد واجد شرائط رامعرفی نمایند، بعداً هم مقرر گردید هنگام تعویض دفترچه برای صدور دفترچه جدید، صاحب دفترچه بهداشتی که محصل وطلبه علوم دینی بود تحقیقی دریکی از موضوعات دینی ارائه دهد تا دفترچه جدیدی برای او صادر گردد.
برنامه بیمه درمانی بویژه درآن زمان دارای فوائد وبرکاتی بود که ذیلاً به برخی اشاره می شود :
اولاً:کمکی برای محصلین علوم دینی بود، بویژه از سوی پزشکانی که با قصد قربت به این قشر محترم همکاری میکردند.
ثانیاً: تامین یک رفاه نسبی برای طلاب وخانواده محترم آنان بویژه درایامی که برای تبلیغ به شهر واستانهای دیگر می رفتند وخانواده ایشان به تنهائی با اطفال خود درمشهد وغربت بسر می بردند بویژه عزیزانی که
درمبارزه باطاغوت در زندان گرفتار می شدند ودرغیاب آنها دفترچه تمام می شد که فوراً دفترچه بهداشتی تجدید می شد وتقدیم خانواده ایشان می گشت .
ثالثاً: برنامه تحقیق وتهیه رساله هم مقدمه ای بود برای آنکه ازنظر نویسندگی عزیزان روحانی ورزیده شوند .آن روزها نویسندگی مخصوصاًدرمشهد ومیان روحانیون خیلی رایج نبود واین مقدمه ای بود برای ورود درگردونه تحقیق ونویسندگی.
اقدامات دیگری هم توسط آن فقیه سعید درارتباط با حوزه علمیه وجامعه انجام گرفت، مانند کمک به خانواده های بی سرپرست روحانی ،کمک به موسسات خیریه وخانواده های غیر روحانی ،کمک به بیماران مستمند چه ازطریق فردی وچه ازطریق موسسات خیریه به همراه این خدمات انسانی وخداپسندانه که برخی از آنها حتی ابتکاری وبدیع بود بناء وایجاد حجراتی دربرخی از مدارس علمیه ویاتاسیس مدرسه علمیه جعفریه (ع) از دیگر خدمات ارزنده آن فقیه سعید بود که تاکنون هم دانش پژوهان از آن بهرهمند هستند.
خداوند روحش راشاد گرداند ودرپرتو پیامبر اکرم (صلی الله وعلیه وآله وسلم )و ائمه اطهار (علیهم السلام ) قرارش دهد.